Βήμα

Δε λέω πως με πήρανε οι μέρες και τα χρόνια

ούτε πως βρήκα της ζωής το μυστικό το μεγάλο.
Μα τώρα δα κάτω απ' της νύχτας τα σεντόνια
σαν να σε άκουσα να κλαις το δίχως άλλο.
 
Να ομολογάς έτσι τους φόβους σου για το άγνωστο
για το ταξίδι αυτό που λέγεται ζωή.
Γι' αυτό άκου μικρό μου και άμαθο
θα σου πω τι θα βρεις μιας και ήρθες στη γη.
 
Πως θα νιώσεις το χώμα στην αρχή μπουσουλώντας
και όσο ο καιρός περνά θα περπατάς με καμάρι.
Πως θα δώσεις ζωή στα όνειρά σου τριγυρνώντας
για να τα 'χεις τη νύχτα μυστικό προσευχητάρι.
 
Θα σου μάθω λοιπόν, ό,τι κρύψαν από μένα
κι όσα φοβόντουσαν όλοι να ανταμώσω.
Θα είμαι δίπλα σου όποτε το ζητήσεις 
κι ίσως παρέα σου για λίγο να γλιτώσω.
 
Θα βλέπεις όνειρα μικρά σημαδιακά
και όταν ξυπνάς θα έχεις μια ζωή όλο γλύκα.
Θα σου μάθω πως να έχεις μεγάλη καρδιά 
που η αγάπη μου σου άφησε για προίκα.
 
Θα σου πω να προσέχεις καλά που πατάς
να χαρείς στη χαρά και να μάθεις στη λύπη.
Γι' αυτό τα λόγια και τα βήματά σου πάντα να μετράς
κι απ' όσα ακούς.. μόνο η καρδιά σου να σε πείθει.

 sirgk ib sadahzinia

Ελευθερία

Η λέξη "ἐλευθερία" προκύπτει "παρά τό ἐλεύθειν ὅπου ἐρᾶ τίς", δηλαδή "από το να πηγαίνει κάποιος εκεί όπου αγαπάει/επιθυμεί".

(ἐλεύθω= ἐρχομαι, πορεύομαι +  ἐρῶ= αγαπώ -> ἔρως).

"Ελευθερία" λοιπόν δεν είναι, σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξεως, το να μην είσαι σκλάβος ή δούλος, αλλά το να πράττεις εν γένει σύμφωνα με ό,τι σου γεννά έρωτα στην ψυχή σου.

Δεν αρκεί επομένως να μην είσαι υπόδουλος για να είσαι ελεύθερος. Πρέπει να βαδίζεις σύμφωνα με ό,τι έρωτα σου προκαλεί, δηλαδή σε ενθουσιάζει, ταράζει την ψυχή σου, σε οδηγεί στην δημιουργία και στην υπέρβαση, σε συγκλονίζει. 

Ζώντας μία ζωή ρουτίνας και ημιμέτρων, ελεύθερος δεν είσαι...

Ελένη Ωρείθυια Κουλιζάκη

Αγάπη Έλλα

Ο σπόρος του δέντρου της αγάπης υπάρχει μέσα στον καθέναν μας. Όσο καλλιεργούμαστε, όσο ποτιζόμαστε με υπομονή, πνευματικότητα, καλοσύνη, τόσο πλησιάζει η στιγμή που θα ανθίσει. Και το δέντρο είναι αειθαλές, αν ανθίσει, δεν ρίχνει ποτέ τα φύλλα του ποτέ· παρά μόνο μεγαλώνει, εξαπλώνεται στους γύρω μας και τους δίνει λίπασμα για τον δικό τους σπόρο. Η αγάπη είναι τρόπος ζωής.

sirgk

Η ανάσταση του πρίγκιπα

είχα δει την στιγμή μου να αργεί
είχα φιλιώσει με την ντροπή
ήμουν ταγμένος πλέον σ' αυτή

ώσπου ένα χέρι μια ροδαυγή
μ' άγγιξε όπως τίποτα πριν
μου πήρε όλη μου την ντροπή

και ήμουν σαν πρίγκιπας εκεί

sirgk

Φαντάσου

Φαντάσου να γνωρίσεις κάποιον που να θέλει να μάθει για το παρελθόν σου, για να μπορέσει να καταλάβει με ποιον τρόπο χρειάζεσαι να αγαπηθείς.

sirgk

Ρεν

Ο καιρός
περνάει

περιμένοντας σε μια ουρά δημόσιας υπηρεσίας
με το νου μου στους τσαλακωμένους

γεμίζοντας με σκληρή νοθεία
την κενότητα της πλήρους ατζέντας μου

χαμογελώντας
για να δηλώσω πως είμαι φαινομενικά καλά

σκεπτόμενος να φύγω
χωρίς να έχω κάπου να πάω

ζηλεύοντας τα σκυλιά
που περιφέρονται στη γειτονιά μου

προδίδοντας τον εαυτό μου
γιατί κάτι άλλο είχα φανταστεί να γίνω

παίζοντας θέατρο για να επιβιώσω
επαναλαμβάνοντας "μάλιστα Κύριε"

σκεπτόμενος να χύνω πάνω σε μια γλώσσα
χωρίς να λέει τίποτα

και τώρα γυρνώντας πλευρό
για να μην ακούω τον εαυτό μου να με κατακρίνει

ο καιρός
περνάει.

sirgk

Ασφυκτικά δάκρυα

Ξέρεις πόσα δάκρυα σπαρακτικά και τερατώδη άφησα να ξεσπάσουν τόσο βουβά;
Και μετά, τα νόθεψα ∙
με άφθονο νερό στα μάγουλά μου
Ξέρεις ή έχεις αναλογιστεί
Πόσες βουβές κραυγές ξεψυχούνε από ασφυξία;

Μαρία Πασχάλη

Τέχνη δράκενας

fb.com/melinavafiadis

Το μπαλόνι

Η πολιτική ορθότητα, έτσι όπως εννοείται σήμερα, μοιάζει με την επιφάνεια ενός μπαλονιού - το μπαλόνι του κοινωνικού φαίνεσθαι, που αργά ή γρήγορα ή μια στο τόσο σκάει. Επειδή στην πραγματικότητα, ελάχιστοι από αυτούς που λένε πια τις σωστές λέξεις έχουν αλλάξει και τις αντιλήψεις τους, εκτός από τις λέξεις.

Ταυτόχρονα, οι λέξεις για των οποίων το νόημα κάποιοι ολίγοι αφιέρωσαν ολόκληρη τη ζωή τους, έχουν γίνει σεμιναριακές καραμέλες που τις πιπιλίζει κανείς αβίαστα, μαζί με έναν καφέ ή μια μπυρίτσα. Η εν-συνειδητότητα: κομπολόι στα χέρια της διαδικτυακής και όχι μόνο, self-growth προσωρινότητας που μόνο της σκοπό έχει να φουσκώνει μπαλόνια.

Να γιατί το ζήτημα δεν ήταν ποτέ οι λέξεις.

αχ

Θα 'θελα να σου γράψω ένα γράμμα που να σου εξηγώ πως αισθάνομαι.
Ή μάλλον δύο.
Αχ

⁦‪@aura_of_me‬⁩⁦‪

Πίστη χωρίς Mercedes

Όταν η πίστη δεν ανήκει στους Μητροπολίτες με τα χρυσά, τα ασημικά και τις Mercedes. Τέτοιες μέρες ξημερώματα ήταν εκεί στην πλατεία Κουμουνδούρου απέναντι από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ μια σκιά κάθε βράδυ επί 365 νύχτες με χιόνια και βροχές. Όπως με ενημέρωσε ένας Ματατζής, αυτός ο ιερέας πηγαίνει σε κάθε άστεγο και προσφέρει χαμόγελα. «Καλησπέρα σας, αυτά είναι τρόφιμα για εσάς· και μια κουβέρτα για το βράδυ». Ένας άστεγος έβαλε τα κλάματα και του έσφιξε το χέρι. Όταν ρώτησα «πως σε λένε Πάτερ;» η απάντηση του ήταν μία: «και οι άστεγοι έχουν όνομα και επίθετο, τους ρώτησες;». Έφυγε όπως εμφανίστηκε. Αργότερα μάθαμε ότι λέγεται Αλέξιος Γιαννιος. Μαθήματα ζωής που δεν έχουμε εμείς.

Κόλαση

H μόνη κόλαση είναι οι άσχημες σχεσεις μεταξύ των ανθρώπων. Yπάρχουν δύο τρόποι να σταματήσει να σου τρώει την ψυχή. Ο ένας, ο εύκολος, ο δρόμος που επιλέγουν οι πολλοί... την αποδέχεσαι, μέχρι που γίνεσαι μέρος της και δεν την νιώθεις πια τόσο. Ο άλλος απαιτεί συνεχόμενη αυτοβελτίωση, απαιτεί καθημερινή μάχη και επαγρύπνιση έτσι ώστε να μπορείς μέσα στην κόλαση να ξεχωρίσεις τι και ποιος δεν είναι κόλαση. Και αυτό, αυτόν, να το τεντώσεις, να το κρατήσεις μέσα στη ζωή σου όσο το δυνατόν περισσότερο, να του δώσεις διάρκεια· και χρόνο.

sirgk

Προς νέες καρδιές

Ἀπευθύνομαι στὴν καρδιὰ μόνο νέων, καὶ τοὺς βεβαιώνω μὲ τὸ λόγο τῆς τιμῆς μου:

Μορφῶστε τοὺς ἑαυτούς σας σὲ πνεῦμα κ’ ἐλευθερία, γιατί κανεὶς καὶ τίποτε ἀπ’ τὸν κόσμο πού σας περιβάλλει τρομερὰ σκευωρημένος δὲν θὰ σᾶς μορφώση σὲ πνεῦμα κ’ ἐλευθερία !

Μορφῶστε τοὺς ἑαυτούς σας σὲ ὄργανα ποιότητας, γιατί τὸ γράδο τῆς ποιότητας κατέβηκε στὸ μηδέν, κ’ ἡ ποιότητα εἶναι τὸ αἷμα τοῦ Σώματος, κ’ ἡ ζωὴ δίχως αὐτὴν ἐστάθηκε !

Μὴν κοιτᾶτε τί σας ὑπόσχονται καὶ τί σας ἐπιδεικνύουν, ἑλκυστικά, γιὰ νὰ κληρονομήσετε.

Δὲν ἀποσκοποῦν, μὲ ὅλα τους, παρὰ στὴν ὅσο γίνεται μακρότερη συντήρησή τους πάνω στὸ σῶμα τῆς ζωῆς, ποὺ γραπωμένοι τὴ ρουφοῦν καὶ τὴ σκοτώνουν, κ’ ἐκεῖνο ποὺ θὰ βρῆτε σεῖς μετὰ νὰ ζήσετε δὲ θὰ » ζήται » !

Εἶστε ἀτομικοὶ ; Κάντε τὸ ἄτομό σας ποιότητα, κι ἀνεβάστε τὴν ποιότητα τῆς ἀτομικῆς πράξεως !

Εἶστε ὁμαδικοὶ ; Κάντε τὴν ὁμάδα σας ποιότητα, κι ἀνεβάστε τὴν ποιότητα τοῦ ὁμαδισμοῦ !

Εἶστε συντηρητικοὶ ; Ἀνεβάστε τὴν ποιότητα τῆς Συντηρήσεως !

Κ’ οἱ ἐπαναστάτες, τὴν ποιότητα τῆς ἀνταρσίας σας ! […]

Θὰ ἐκβιάσετε ἔτσι καὶ τὴν ποιότητα τῆς Συντηρήσεως ν’ ἀνεβῆ καὶ ἢ μαζί, διαλεκτικά, θὰ ἐκμοχλεύσετε ἄνοδο τῆς ὅλης ζωῆς, ἢ θ’ ἀφανιστῆ ἀπὸ μπρός σας ἡ Συντήρηση καὶ ἀδήριτα θὰ ὁρίσετε σεῖς τὴ ζωὴ στὸν Τόπο.

Mυαλό 3.1

- Αυτή τη γυναίκα ίσως να την έχω αδικήσει

- Όχι φίλε, την έχεις πολύ ψηλά και είναι ωραίο αυτό. Χρειάζεται κάποιες φορές η εξιδανίκευση

(και έτσι αντιλήφθηκα πόσο έρωτα έχω ακόμη για αυτήν)

sirgk

Μοναξιά

Ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους μονάχους και εξ’ αιτίας της μοναξιάς τους κάνουν ένα σωρό ηλίθια πράγματα για να καλύψουν αυτήν την κενότητα. Το ρίχνουν στο φαγητό, στο αλκοόλ κάθονται επί ώρες μπροστά στην τηλεόραση καίγοντας τα μάτια τους για να ξεχάσουν τον εαυτό τους. Είναι τρομακτικό! Νοιώθουν μόνοι, νοιώθουν ότι δεν έχουν τίποτε να κάνουν, πουθενά να πάνε, κανέναν να επικοινωνήσουν αφού η επικοινωνία έχει σταματήσει. Έχουν πάψει να μιλάνε μεταξύ τους. Το πολύ-πολύ να μιλάνε στον άλλον, αλλά ΟΧΙ με τον άλλον γιατί έχουν ξεχάσει πώς να πλησιάσουν τον άλλον. 

Οι άνθρωποι έχουν γίνει παράλληλες γραμμές που τρέχουν δίπλα-δίπλα, μα δεν συναντιούνται ποτέ, απλά τρέχουν δίπλα - δίπλα, ελπίζοντας πως κάποτε θα συναντηθούν, μα αυτό είναι απλά μια ελπίδα, μια αυταπάτη που κρατάει κατά κάποιον τρόπο τους ανθρώπους στο να συνεχίζουν. Είναι σα να πηγαίνεις στις χιλιάδες χιλιόμετρα παράλληλες γραμμές του τρένου να τις βλέπεις από μακριά και να νομίζεις ότι συναντιούνται μα όταν πλησιάζεις στο σημείο που νομίζεις ότι συναντιούνται θα δεις ότι στην πραγματικότητα η απόσταση ποτέ δε μικραίνει. 

Ο κόσμος είναι πολύ μόνος! Η πληγή αιμορραγεί αδιάκοπα. Κρυβόμαστε με πολλούς τρόπους, με αποκτήματα, σπίτια, χρήματα μα η πληγή συνεχίζει να αιμορραγεί. Μπορεί να έχεις το μεγαλύτερο σπίτι και πάλι να είσαι τόσο μόνος όσο και στο μικρότερο καλύβι. Τα αποκτήματα δεν κάνουν τη διαφορά και δε μπορούν να αλλάξουν την εσωτερική μοναξιά σου. Και οι άνθρωποι συνεχίζουν να σχετίζονται ο ένας με τον άλλον, μόνο και μόνο επειδή είναι και δύο μόνοι. Μα επειδή είναι και οι δύο μόνοι, η σχέση δεν είναι εφικτή. Γιατί μια σχέση δεν μεγαλώνει μέσα από την ανάγκη. Όταν και ο ένας και ο άλλος έχουν ανάγκες, τότε θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν ο ένας τον άλλον. Τότε η σχέση θα βγαίνει μέσα από την εκμετάλλευση και όχι μέσα από την αγάπη. Θα είναι ένα είδος λύπης ζαχαρωμένης. Και εδώ βρίσκεται η παγίδα. Επιφανειακά μαζί, αλλά βαθιά μόνοι.

Σύγκλιση

-Θες να διαβάσουμε μερικές σελίδες μαζί;
-Είναι και αυτός ένας τρόπος να έρθουμε κοντά.
-Διψάς για στοργή ε; -Δεν διψάς;

-Πάντα φοβάμαι περισσότερο αυτά που πραγματικά θέλω, θέλω να σου διαβάσω κάτι που θα σου αρέσει, θέλω να μου το πεις ότι σου άρεσε.

sirgk

Λιαντίνης για τον έρωτα

sirgk

Στάσου

Αυτό το λουλούδι είναι για 'σένα, σε είδα πριν λίγο και μου έφτιαξες την διάθεση. Πόσο όμορφη είσαι!

sirgk

Φωτιά

            μπαίνοντας στο Φιλήδονο κορμί σου

                   να επουλώσΩ την πληγή στην ψυχή σου

                           βλέπονΤας το πονηρό σου χαμόγελο

 κοιτόντας τα λάγνα μάτΙα σου

να ντραπώ για κάθε οργΑσμό που μου χαρίζει το μυαλό σου

sirgk

Σκοτίστηκα

Μαζεύτηκε πολύ σκοτάδι

όλο και πιο αβάσταχτο

όποτε σου γράφω είναι μια εξομολόγηση

όχι από μετάνοια μα από ανάγκη

λυτρωτική η κάθε φορά που σου ανοίγομαι· φωτίζομαι.

τότε βρίσκω την δύναμη να με αποδεχτώ

μου βγάζεις τον καλύτερο μου εαυτό

και τον χειρότερο μου εαυτό

στις ακρότητες τους, όπως μου αρέσει

σε αγαπώ με τον δικό μου τρόπο

και εσύ  με τον δικό σου

σιγά μην αλλάξουμε

εγωιστές οι ερωτευμένοι άνθρωποι

δύσκολα ζουν στο ίδιο μυαλό η αγάπη και ο έρωτας

και πως να γίνει;

η ψυχή μου δεν χορταίνει μόνο με καύλα

θέλει και πνεύμα

το σώμα μου δεν χορταίνει μόνο με πνεύμα

θέλει και καύλα

γίνε πουτάνα 

να νιώσω άντρας,

γίνε καθρέφτης 

να δω το σκοτάδι μου στα μάτια σου.

sirgk

Ξέρω πως θα 'ναι ο θάνατος

Ξέρω πως θα 'ναι ο θάνατος,
και θα ‘χω αφήσει τόσα πίσω.
Ιδέες, αποφάσεις
και αυτή την συγκατοίκηση με τον Μπαχ, που ‘ταν ασφυκτική.
Και ένας ακόμα άγνωστος,
θα μείνει με τους αγνώστους.
Μπορεί και να θυμάμαι..
τα χέρια σου,
τα μάτια σου,
την πέτρα που έσκυψες και μάζεψες δίπλα από την θάλασσα.
Για αυτό σου λέω..
ξέρω πώς είναι ο θάνατος...
Μια βραδιά όπως όλες οι άλλες.

Βρόχος

 

Τώρα ποὺ σ᾿ ἔχω διαγράψει ἀπ᾿ τὴν καρδιά μου,
ξαναγυρνᾷς ὅλο καὶ πιὸ πολὺ ἐπίμονα,
ὅλο καὶ πιὸ πολὺ τυραννικά.
Δὲν ἔχουν ἔλεος τὰ μάτια σου γιὰ μένα,
δὲν ἔχουν τρυφερότητα τὰ λόγια σου,
τὰ δάχτυλά σου ἔγιναν τώρα πιὸ σκληρά,
ἔγιναν πιὸ κατάλληλα γιὰ τὸ λαιμό μου.

Περί ομορφιάς και έρωτα

Ομήρου Ιλιάδα, ραψωδία Γ, στίχος 158

αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν·

(με τις αθάνατες θεές φριχτά μοιάζει στην όψη)

Η ομορφιά σκοτώνει, είναι η αρχή του τρομερού που μόλις την αντέχουμε και γαλήνια περιφρονεί και να μας καταστρέψει ακόμη. Δεν υπάρχει μεγάλος έρωτας που να μην έχει μέσα του την καταστροφή, εκείνη είναι που τον δικαιώνει και τον οδηγεί σε ακραία τιμή.

γαμέω-ῶ

Σε γαμούσα όπως το κύμα γαμάει το βουνό. Ένα κομμάτι του βουνού και του νερού δεν γυρνά ποτέ πίσω.

Eλ(ι)α

Ήρθες αυτή τη φορά μαζί με τις ελιές. Οι ελιές μου θυμίζουν αν θέλω τα μάτια σου. Δεν χρειάζομαι τις ελιές για να σε σκεφτώ. Χρειαζόμουν απλά να σταματήσω να σκέφτομαι τα άλλα. Τι ωραία που είναι στο χωριό. Η γιαγιά μου κλαίει από συγκίνηση που στα 83 δεν έχει ανάγκη κανέναν και δεν γίνεται βάρος σε κανέναν. Ο παππούς κλαίει γιατί η γιαγιά έχει αρχίσει να τα χάνει. Δάκρυα. Σε φέρνουν πιο κοντά στον Θεό. Κλαίει και αυτός. Αν συνεχίσει για πολύ δεν θα μπορώ να μαζέψω. Μα σου είπα, δεν χρειάζομαι τις ελιές για να σε σκεφτώ.

sirgk

Δισυπόστατοι καλλιτέχνες

Οι άνθρωποι, δισυπόστατοι καλλιτέχνες, με το ένα χέρι μεγαλουργούν και με το άλλο καταστρέφουν. Πλασμένη η ιστορία τους από ηρωισμούς και προδοσία. Οι ψυχές τους σμιλεμένες με αμαρτία και αγιοσύνη. Βαφτίζονται στο φως και στο σκοτάδι.

Είναι αυτό που είναι

Είναι παράλογο...
λέει η λογική

Είναι αυτό που είναι...
απαντά ο ‘Ερωτας

Είναι δυστυχία...
λέει ο λογισμός

Δεν είναι άλλο από πόνος...
λέει ο φόβος

Είναι μάταιο...
λέει η φρόνηση

Είναι αυτό που είναι...
απαντά ο Έρωτας

Είναι γελοίο...
λέει η περηφάνεια

Είναι απερισκεψία...
λέει η σύνεση

Είναι αδύνατο...
λέει η εμπειρία

Είναι αυτό που είναι...
απαντά ο Έρωτας.

Χάρισε το χάρισμα

Εμείς οι άνθρωποι είμαστε φάρα μυστήρια μερικές φορές. Έχουμε ένα κεφάλι γεμάτο εγκέφαλο και πάλι έρχονται φορές που δεν τον χρησιμοποιούμε ούτε καν για να συλλάβουμε τ’ αυτονόητα. Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι η χαρά του να δίνεις διαρκεί περισσότερο απ’ αυτή του να παίρνεις; Το νιώθουμε στο πετσί μας κι όμως δεν το διαπερνά για να φτάσει στο κεφάλι κι εκεί να γίνει αξίωμα. Γιατί περί τέτοιου πρόκειται· να δίνεις, ικανοποιεί περισσότερο.

Πάντως, αν κάνεις να δώσεις με σκοπό να πάρεις αντάλλαγμα, κάπου έχεις καταλάβει λάθος. Η προσφορά για να δουλέψει, ζήτηση θέλει, όχι αντιπαροχή. Αν έτσι ήταν τα πράγματα, μονίμως η χαρά μας θα ήταν δέσμια. Δέσμια των άλλων και κατά πόσον θα ήταν πρόθυμοι να μας αντιγυρίσουν το δώρο. Δεν ελέγχεται το αν θέλει να σου δώσει ο άλλος. Ελέγχεται, όμως, το πόσο δίνεις εσύ. Κι αυτό μπορείς να το κάνεις χωρίς περιορισμό και κάπως έτσι είσαι αποκλειστικά υπεύθυνος για την ικανοποίηση που τελικά επιφυλάσσεις στον εαυτό σου.

Δώσε το χάρισμά σου στον κόσμο. Αν λες καλά παραμύθια, σύρε κράτα συντροφιά σε εγκαταλειμμένα παιδάκια. Αν επικοινωνείς καλύτερα με τη φύση, αμολήσου στα βουνά και φύτεψε δεντράκια ή στους δρόμους και φρόντισε αδεσποτάκια. Αν αγαπάς βαθιά τη ζωή –τη δική σου και των άλλων– τρέχα να ταΐσεις άστεγους, να πάρεις ζεστές αγκαλιές μουσκεμένα προσφυγόπουλα ή να σφίξεις το αδύναμο ηλικιωμένο χέρι αυτού, που κάποιου παππούς είναι, μα είναι σαν να μην υπάρχει. Γίνε κοινωνός του προβλήματος που από τύχη απέφυγες. Γίνε η κοινωνία που θα ‘θελες να έχεις.

Στην πράξη

Στην αριθμητική της αγάπης,
ένα συν ένα κάνουν τα πάντα,
δύο μείον ένα ίσον μηδέν.
Διαίρεση είναι η πράξη κατά την οποία
κάποιος κάνει κάποιον άλλον κομμάτια.
Εγώ δια εσένα σαν να λέμε.
Αντίθετα σε όλους και σε όλα, σε κάθε πρέπει,
σε όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια
που μας πασσάρουν σαν αξίες σαν ανάγκη σαν
ηθική και σαν πολιτισμό..
...έλα να πολλαπλασιαστούμε μωρό μου

sirgk

Κυνηγός σωματικής και πνευματικής ηδονής

Η ανάγνωση του σώματος του ενός εραστή από τον άλλον, διαφέρει από την ανάγνωση των σελίδων ενός βιβλίου διότι δεν είναι γραμμική. Ξεκινά από οποιοδήποτε σημείο, πηγαίνει πιο μπροστά, πιο πίσω, επαναλαμβάνεται, πηγαίνει ανάποδα, επιμένει, επεκτείνεται σε συγχρονισμένα και αποκλίνοντα μηνύματα, συγκλίνει ξανά, έχει στιγμές ερεθιστικές, αλλάζει σελίδες, βρίσκει το μέρος της, δραπετεύει και χάνεται. Μια κατεύθυνση μπορεί να βρεθεί σε αυτήν, μια πορεία προς ενα τέλος καθώς κλιμακώνεται προς μια κορύφωση και με θέα αυτό το τέλος, παρατάσσει ρυθμικές φάσεις, έμμετρες αναλύσεις στίχων, επαναλήψεις μοτίβων. Αλλά είναι αυτή η κορύφωση πραγματικά το τέλος; Ή σε αυτόν τον αγώνα προς τον τερματισμό αντιτίθεται ένας άλλος αγώνας που γίνεται με την αντίθετη κατεύθυνση, κολυμπώντας αντίθετα στις στιγμές ανακτώντας χρόνο;

sirgk

Νύχτα Κυριακής

Νύχτα Κυριακής.
Ουσιαστική όταν της δίνει ουσία η σκέψη σου.
Πληθυντικός αριθμός, οι σκέψεις.
Αυτές που τολμάς τις νύχτες.
Κυριακή, γένους θηλυκού, ιδιαίτερο και ιδιαίτερα θηλυκό.
Κυριακή, με τα μαργαριτάρια του Σαββατόβραδου στο πρωινό της Δευτέρας.

sirgk

Κατά συρροή εραστές

Μερικοί άνθρωποι ξέρουν πώς να προκαλέσουν τον έρωτα στο άλλο πρόσωπο όντας εραστές κατά συρροή παρομοίως άνδρες και γυναίκες. Γνωρίζουν τι ωθεί κάποιον να ερωτευτεί. Αλλά δεν ερωτεύονται απαραιτήτως αλλά παίζουν τη γάτα με το ποντίκι με το θήραμά τους. Για να ερωτευτείς πρέπει να παραδεχτείς την έλλειψή σου και να αναγνωρίσεις ότι χρειάζεσαι τον άλλον, ότι σου λείπει. Εκείνοι που νομίζουν ότι είναι πλήρεις μόνοι τους ή θέλουν να γίνουν, δεν ξέρουν να ερωτεύονται. Και μερικές φορές το διαπιστώνουν με πόνο. Χειραγωγούν, κινούν τα νήματα, αλλά για τον έρωτα δεν γνωρίζουν ούτε τα ρίσκα του ούτε την ευχαρίστησή του. Το να ερωτεύεσαι είναι να δίνεις κάτι που δεν έχεις. Αυτό σημαίνει ότι το να ερωτεύεσαι είναι το να αναγνωρίζεις την έλλειψή σου και να τη δίνεις στον άλλον, να την τοποθετείς στον άλλον. Δεν είναι να δίνεις αυτό που κατέχεις, αγαθά και δώρα, είναι να δίνεις κάτι που δεν κατέχεις , κάτι που είναι πέρα από σένα. Για να το κάνεις αυτό πρέπει να αποδεχτείς την έλλειψη, τον «ευνουχισμό» σου όπως έλεγε ο Φρόιντ. Και αυτό είναι ουσιωδώς γυναικείο. Κάποιος αγαπά πραγματικά από μια γυναικεία θέση. Η αγάπη σε εκθηλύνει. Για αυτό η αγάπη στον άνδρα είναι πάντα λίγο κωμική. Αν όμως αφεθεί να εκφοβιστεί από το γελοίο, τότε δεν είναι σίγουρος για τον ανδρισμό του.

Το χειρότερο

-Φοβάσαι τον θάνατο Κώστα;
-'Οχι έχω συμβιβαστεί μαζί του, ο θάνατος δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο.
-Ποιο είναι το χειρότερο;
-Να ζει μια ζωή την οποία δεν επέλεξε.

Πες μου πως γίνεται

«Εδώ είναι που είχες γεννηθεί».
«Τι είναι "που είχες γεννηθεί";».
«Ήσουν στην κοιλιά της μαμάς και βγήκες και σε πήρε αγκαλιά».
«Και πριν;».
«Τι πριν;».
«Την κοιλιά».
«Ε, δεν υπήρχες».
«Τι είναι "δεν υπήρχες;"».
«Δεν υπήρχες. Πριν».
«Πες μου πώς γίνεται».
«Ρασούλης ε; Πάει κι αυτός»
«Τι είναι "πάει";».
«Δεν υπάρχει. Πια».
«Τι; Αυτό που δεν υπήρχε και πριν;».
«Αυτό».
«Πες μου πώς γίνεται»

Καταστροφή

Το άλλο σου όνομα είναι καταστροφή. Είσαι αυτή η μοιραία γυναίκα που αγάπησα με πάθος. Μαζί προχωρήσαμε στους δρόμους με τις επικίνδυνες ηδονές και γευτήκαμε όλα τα απαγορευμένα φρούτα. Τώρα μόνος σε αυτό το άθλιο κρεβάτι του νοσοκομείου περιμένω τον θάνατο - λυτρωτή, για να πάρω εξιτήριο και να τελειώσουν πια αυτές οι μεγάλες νύχτες και μέρες. ¨Ηρθες και με είδες. Δεν σε γνώρισα. Μου είχες πει να φυλαχτώ από σένα. Δεν σε άκουσα. Ό,τι ερωτεύεσαι το υποτάσσεις. Ηδονή σου ο εκμηδενισμός του άλλου. Έτσι είναι η φύση σου. Να συντροφεύεις με θάνατο αυτόν που έμεινε πιστός σε σένα.

sirgk

Διαλογισμός

Το ενδιαφέρον μου αφορά την ανάπτυξή σου. Πρέπει ν΄ αναπτυχθείς εσωτερικά για να γίνεις ακέραιος, ολοκληρωμένος, να γίνεις πνευματικά υγιής. Δεν πρόκειται να σου επιβάλλω την πνευματική υγεία, παρά να ξεριζώσω από μέσα σου την τρέλα, με την οποία έχεις μεγαλώσει, άνθρωπε. Όταν αυτή βγει έξω ολοκληρωτικά και θα έχει διασκορπιστεί σαν τον άνεμο, τότε θα επέλθει η πνευματική υγεία σου, τότε θ΄ αναπτυχθείς, τότε θα μεταμορφωθείς. Κι αυτό ακριβώς είναι ο διαλογισμός.

Η συνάντηση

Εδώ και μέρες σκέφτομαι την συνάντηση μας. Θα έρθω μα δεν θα σου μιλήσω. Μόνο θα κοιτάξω μέσα στα μάτια σου και θα σε πάρω αγκαλιά. Θα ψιθυρίσω στο αυτί το όνομα σου. Τίποτα άλλο.. μόνο θα σε σφίγγω στην αγκαλιά μου. Μετά, χωρίς λόγια περιττά θα σε αφήσω ελεύθερη γιατί δεν μπορώ να σε έχω ανελεύθερη, γιατί έτσι έχω μάθει να αγαπώ και είναι η πρώτη φορά που σου μιλάω για αγάπη. Γιατί οτιδήποτε ζητήσω σου στερεί ένα δράμι ελευθερίας. Γιατί δεν θέλω να σε έχω αναγκη. Γιατί ένας ιερέας μου είχε πει πως δεν μπορείς να αγαπάς κάποιον που έχεις ανάγκη. Και σου αξίζει η αγάπη μου, και εμένα μου αξίζει το χαμόγελο στα μάτια σου. Ξέρεις.. εκεί που φαίνεται η ψυχή σου.

sirgk

Ούτε σήμερα

Κοιτάζουμε από το παράθυρο την αντανάκλαση των φώτων στο μαύρο χρώμα της ήρεμης λίμνης. Για μια στιγμή φοβάμαι πως θα το ανοίξεις και θα πετάξεις. Όχι, ούτε σήμερα. Αιμορραγεί πάλι το ένα σου φτερό. Το άλλο το έχεις ξεχάσει στο κομοδίνο σου κάτω από το βιβλίο. Πάω εκεί να κοιμηθώ. Αποζητώ μόνο νύχτες.

sirgk

Με το στόμα στην ψυχή

Εκεί που πάω είναι ήσυχα. Είναι δίκαια, έχει αγάπη. Εκεί μπορούν όλοι να τους κοιτάζουν όλους στα μάτια. Μη με ρωτήσεις που είναι αυτό το μέρος. Δεν ξέρω. Είναι μέσα μου, όπου είμαι εγώ, το μέρος είναι έτσι. Δεν χωράω αλλού. Ναι μου έχουν πει εδώ και χρόνια πως είμαι ιδεαλιστής, πως όλο αυτό είναι μια ουτοπία. Τους συγχωρώ, δεν έχουν δει τον κόσμο μου. Τους θέλω μαζί μου αλλά είναι πολύ μεγάλοι για να χωρέσουν στον δικό μου κόσμο. Δεν μπορούν να μπουν και να δουν. Δεν χωράει ο εγωισμός τους. Εγώ από την άλλη, είμαι πολύ μικρός για αυτόν τον πόλεμο και προτιμώ να μείνω μόνος μου μέχρι να βρω που θέλω να πάω. Θέλω να πάω εκεί που μπορείς να λες, να φωνάζεις γαμώτο όλα όσα θέλεις και σκέφτεσαι. Θέλω να πάω εκεί που το στόμα δεν φοβάται την ψυχή.

sirgk

Ο περίπατος της βασίλισσας

Σε είχα σβήσει μαζί με τα πιο ελπιδοφόρα όνειρα μου. Δεν περίμενα να έρθεις ποτέ μετά από τόσο καιρό. Και όμως ήρθες. Δεν ρώτησες καν αν ενοχλείς αλλά ήσουν ευγενική. Το μέταλλο της φωνής σου άγνωστο σαν την υπέροχη μελωδία των σειρήνων. Μου έδωσες τον χρόνο σου και το είναι σου. Μου αφιερώθηκες. Ασχολήθηκες με την ψυχή μου. Με ρώτησες αν τα λες καλά. "Όλα καλά" σου είπα. "Όλα καλά". Τι να πω; Με γάμησες. Περίπατο έκανες στην κοσμοθεωρία μου και την διέλυσες.

sirgk

miraculous

Αυτή άλωσε τη ζωή μου. Ό,τι δεν πόρθησε καμία άλλη το πήρε αυτή. Θα χαθεί σαν οπτασία τώρα και θα αφήσει πίσω της μια πυρπολημένη ψυχή σε ερείπια.. Νικήτρια και τροπαιοφόρα λαφυραγωγεί την ψυχή μου και δεν την ξέρω, είναι μια οικεία ξένη που πέτυχε αυτό που ήθελε, να γράψω κάτι για αυτήν.

sirgk

Οι εραστές

Αυτό που ονομάζουμε έρωτα, στην πραγματικότητα είναι ένα ολόκληρο φάσμα του σχετίζεσθαι, που φθάνει από τη Γη στον ουρανό. Σε πιο γήινο επίπεδο, ο έρωτας είναι σεξουαλική έλξη. Πολλοί από μας μένουν κολλημένοι εκεί, επειδή η διαπαιδαγώγησή μας έχει φορτώσει τη σεξουαλικότητά μας με ένα σωρό προσδοκίες και απωθημένα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με το σεξουαλικό έρωτα είναι ότι ποτέ δεν κρατάει. Μόνο αν αποδεχθούμε το γεγονός αυτό, μπορούμε να το γιορτάσουμε γι' αυτό που είναι στ' αλήθεια, να το καλωσορίσουμε όταν συμβαίνει και να το αποχαιρετίσουμε με ευγνωμοσύνη όταν τελειώνει. Έτσι, καθώς ωριμάζουμε, μπορούμε να αρχίσουμε να βιώνουμε τον έρωτα που υπάρχει πέρα από τη σεξουαλικότητα και τιμά τη μοναδική ατομικότητα του άλλου. Αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι ο σύντροφός μας συχνά λειτουργεί σαν καθρέπτης, αντικατοπτρίζοντας αόρατες όψεις του βαθύτερου εαυτού μας και βοηθώντας μας να γίνουμε ολόκληροι. Αυτός ο έρωτας βασίζεται στην ελευθερία, όχι στην προσδοκία ή στην ανάγκη. Τα φτερά του μας πηγαίνουν όλο και Τρία πράγμα να θυμόμαστε: Η κατώτατη Αγάπη είναι το σεξ. Είναι σωματικό. Ο ανώτατος εξευγενισμός της Αγάπης είναι η συμπόνια. Το σεξ είναι κάτω από την Αγάπη, η συμπόνια είναι πάνω από την Αγάπη, η Αγάπη βρίσκεται ακριβώς στη μέση.
Πολύ λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν τι είναι έρωτας. Οι ενενήντα εννέα στους εκατό ανθρώπους, δυστυχώς νομίζουν ότι η σεξουαλικότητα είναι έρωτας. Δεν είναι! Η σεξουαλικότητα είναι πολύ ζωώδης. Σίγουρα έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε έρωτα, αλλά δεν είναι πραγματικός έρωτας, είναι απλώς και μόνο μία δυνατότητα. Αν γίνεις συνειδητός και ξύπνιος, διαλογιστικός, τότε το σεξ μπορεί να μεταμορφωθεί σε έρωτα. Και αν η διαλογιστικότητά σου γίνει ολοκληρωτική, απόλυτη, ο έρωτας μπορεί να μεταμορφωθεί σε συμπόνια. Το σεξ είναι ο σπόρος, ο έρωτας είναι το λουλούδι, η συμπόνια είναι το άρωμα.

Ο Βούδας όρισε τη συμπόνια ως "αγάπη συν διαλογισμό". Όταν ο έρωτάς σου δεν είναι μόνο ένας πόθος για τον άλλον, όταν ο έρωτάς σου δεν είναι μόνο ανάγκη, όταν ο έρωτάς σου είναι μοίρασμα, όταν ο έρωτάς σου δεν είναι ζητιάνου, αλλά αυτοκράτορα, όταν ο έρωτάς σου δεν ζητάει αντάλλαγμα, αλλά είναι έτοιμος μόνο να δώσει - να δώσει για τη χαρά του δοσίματος και μόνο - τότε πρόσθεσε το διαλογισμό και θα αναδυθεί αγνό άρωμα. Αυτό είναι συμπόνια. Η συμπόνια είναι το υψηλότερο φαινόμενο.